Dat was me het weekendje wel! Zaterdag vroeg uit de veren en naar de locatie Tull en t’Waal aan de Lek gereden waar onze jachthonden vereniging t’Sticht haar Standaard Jachthonden Proef organiseerde. Met twee honden; wat een rijk bezit, bedenk ik me opeens. Tiko en Gus, het is nu aan jullie! En ze hebben voor me gewerkt! Alles ging eigenlijk ontzettend goed. Het bleef zelfs droog, de hele ochtend! Aan het begin van de middag waren we aan ons laatste onderdeel toe. Het markeren. Dat is erop of er onder. Je kan daar als voorjager je hond nog zo goed op trainen, maar het lukt of het lukt niet. Op 60 meter in de verte wordt een losse flodder geschoten en een kraai opgegooid. De hond mag vertrekken als de voorjager een tikje op de schouder heeft gekregen van de keurmeester. En de hond moet gezien hebben waar de kraai gevallen is en daar rechtstreeks naartoe lopen, de kraai oppakken en zonder dollen naar de voorjager brengen en ook nog eens zittend afgeven. Dat ‘markeren’ is voor een hond al moeilijk omdat hij een stukje lager zit dan wij. Maar op een proef, als er al 72 hondjes voor je zijn geweest die de kraai zo hier of daar uit hun bek hebben laten vallen, tja. Ik weet dat Tiko ALTIJD perfect markeert, dus ik kan hem niets verwijten. Tiko had verder hele goede cijfers, maar een 0 voor het markeren. En dan lig je er uit voor het B diploma en mag je niet meedoen aan de A-onderdelen; het dirigeren en de sleep met de gans.
Gus, 1 jaar en 2 maanden oud, ging super! OK, met het markeren heb ik hem aan de riem voorgejaagd, zodat hij niet kon inspringen. Dat is dan 2 punten aftrek. Hij sprong óók al in bij de eend uit het diepe water, dus het zekere voor het onzekere. Altijd een dag met een gouden randje als je met je jonge hondje het eerste diploma binnen haalt!
Zondag ben ik met ‘the golden boys’ naar Heerle gereden waar de Weimaraner vereniging een oefen-SJP organiseerde. En hoe! Altijd weer diep respect voor de mensen, allemaal vrijwilligers, die hier hun tijd in steken; Petje af! Weer een heerlijke dag gehad! Deze keer heeft Tiko gewoon alle onderdelen goed gedaan. Dus ik mocht op voor de dirigeer-proef. Nu, hoe verder hij bij me weg is, hoe meer hij denkt dat hij de duif zelf wel kan vinden…en de bedoeling is juist, dat je je hond naar de duif toe ‘dirigeert’. Dan is het vooral heel belangrijk dat hij de lijn blijft doorlopen die de voorjager met de hand aan heeft gegeven. De laatste paar trainingen had Tiko succes gehad met een beetje ZZP-eren, dus ben ik nu heel erg blij dat ik ”af ” was en ik hem helemaal terug mocht fluiten. Zo is zijn verloren zoeken niet beloond met het vinden van de duif. Omdat het een oefendag is mocht Tiko tóch ook de sleep lopen. Die wordt getrokken met een gans en die heeft hij, voor zover ik hem kon zien, supergoed gelopen. Zelfs het stukje vóórdat de gans werd neergelegd bij de beginplek, heeft hij exact gelopen. Voor ons allemaal een geslaagde oefendag!
