Dan zijn we al weer aan een nieuw jaar begonnen. De pups van Tiko en Bumper zijn geboren een uitgevlogen, ik ben er een keer wezen kijken, had veel foto’s gemaakt maar allemaal mislukt, bah! Maar ik was heel tevreden over Tiko’s vierde en laatste nest in Nederland. We hebben namelijk bij de Weimaraner vereniging de regel om elke korthaar dekreu maar vier keer te gebruiken en voor de langhaar reuen is dat maar drie keer. Dat is omdat 1; als een reu heel veel nesten produceert en je er dan later achter komt dat hij een drager is van een of ander gebrek of genetisch overdraagbare ziekte, er niet al tig pups van hem in Nederland lopen. (Deze reden is te vervangen voor een verplichting van het laten testen door middel van de Embark gezondheids en diversiteits DNA test) en 2. Als één reu heel veel dekt dan zullen automatisch andere reuen weinig of helemaal niet gebruikt worden. En dat wil dus zeggen dat er heel veel genenverlies zal zijn uit de gesloten populatie. En in eenmaal weg is altijd weg. Hoe minder genetisch materiaal, hoe minder variatie hoe meer ziekten. Want je hebt dan met elke paring meer risico dat hetzelfde x hetzelfde bij elkaar komt. Als een hond drager is is hij gezond, en drager x drager geeft 25% kans op lijders.
Voor het buitenland is Tiko nog wel beschikbaar als dekreu en er staan dus nog een aantal teefjes te trappelen. Over een maand of wat zal hij in België “River” dekken. Ook voor Gus hebben zich al dames aangemeld. Het wordt hopelijk een vruchtbaar jaar. Arthur, mijn jongste zoon kwam op bezoek en heeft zijn nieuwe camera uitgeprobeerd. Mooie actie foto’s!
De hele winter heb ik met Gus en Tiko getraind, maar het was vaak een beetje vies en guur weer. Soms sta je dan uren in de regen. Zelf trainen kwam ook niet zoveel van, alhoewel die foto sessie wel weer een goede training was, ook!
