Zo, dat zit er weer op, de eerste rit is de auto naar de dierenarts. Eerst allemaal in de vliegtuig-benches die ik achterin heb staan, toen de kamer bench en het hondje, lees- plateautje met wieltjes, er bij geprakt, ik heb mijn wagen, volgeladen… Een kostbaar bezit! Bij de dierenarts zijn ze allemaal medisch gekeurd. Oortjes, oogjes, tandjes balletje, hartje luisteren. Een van de pups heeft nog een hartruisje, een andere een heeeel klein navelbreukje, te klein om iets aan te laten doen, en een balletje is nog niet ingedaald. Verder allemaal super gezond en in goede conditie. De vaccinaties zitten er in en de paspoorten kunnen in gevuld worden.
Dinsdag de resultaten van Embark door gekregen. De Genetische COI’s (Coëfficiënt Of Inbreeding) van de pups liggen tussen de 12% en de 18% en dat is heel netjes als je bedenkt dat het gemiddelde van alle door Embark geteste weimaraners op de 20% zit. (bijvoorbeeld een nest-broer x zus combinatie of een vader x dochter combinatie geeft puppen met een COI van 25% of hoger) Er zit een verschil tussen de genetische COI van Embark en de berekende COI. Als je de COI van de pups van dit nest berekent over 9 generaties, (10 generaties lukte niet want Maxim en Tiko zijn zo niet aan elkaar verwant dat ze bij elkaar heeeeel veel voorouder hebben en de berekeningen langer dan 10 minuten duurde, dan breekt het programma af) kom je op 2.29%. Hoe lager dat getal hoe meer verschillende genen er in een hond zitten, dus hoe minder kans dat er twee dezelfde genen op een locus komen te zitten die daar, eventueel, een genetische aandoening kunnen veroorzaken. Bij de berekende COI krijgen alle pups een zelfde cijfer mee. De echte COI, die waar gekeken wordt door middel van DNA onderzoek naar de hoeveelheid verschillende genen in de hond, die is natuurlijk veel betrouwbaarder. Elke pup krijgt namelijk de helft aan genen van de vader en de andere helft van de moeder mee, maar welke genen? Die genen die ze mee krijgen zijn verschillend. Kijk bijvoorbeeld naar de haar-lengte uitslagen in dit nest; één pup heeft van beide ouderdieren het langhaar gen meegekregen en heeft dus op die locus (plek) twee langhaar genen zitten. Drie pups hebben van beide ouderdieren een korthaar gen meegekregen en hebben twee korthaar genen op dat locus, en twee pups uit dit nest hebben één kort en één langhaar gen meegekregen. Die zijn wel korthaar, maar dragen, net als Tiko en Maxim ook een langhaar gen op die plek. Handig om te weten als je gaat fokken. Maxim is drager van HUU (Hyperuricosuria and Hyperuricemia or Urolithiasis, een ziekte die nier en blaas stenen veroorzaakt) en statistisch heb je dan 50% kans dat ze dat gen doorgeeft. Gelukkig zijn er in dit nest maar twee pups drager. Dragers van een aandoening zullen niet ziek worden, maar kunnen dat gen wel weer doorgeven. Als je dus ooit een nestje wilt fokken met een drager van HUU dan zoek je een partner die daarop getest is en ‘clear’ moet zijn.
Zondag heb ik de pups al in de grote honden ren gehad, met de puppy-schommel…. Dat vonden ze helemaal geweldig. En maandag de vaccinatie, dinsdag maar eens naar het bos met ze….helaas geen foto’s gemaakt maar wel filmpjes. Alles op FaceBook gezet. Nu dan maar verder met de administratie!
