Als een weimaraner lange haren heeft is het heel duidelijk een langhaar. Dat is te zien! Dan heeft de hond twee langhaar genen en nooit een combinatie van één langhaar en één korthaar gen. Bij kortharige weimaraners is dat anders. Een kortharige weimaraner heeft bijna altijd twee korthaar genen, maar soms hebben ze een korthaar en een langhaar gen, terwijl dit niet aan de korte haren te zien is want Korthaar is dominant. Daarom wordt het met een hoofdletter K aangegeven. Als je een Langhaar ( l/l ) met een Korthaar ( K/K ) kruist, krijgen ze van elk ouderdier een een gen mee, dus wordt dat K/l , alle pups hebben een korte vacht.
Het is momenteel vrij eenvoudig om je kortharige weimaraner genetisch te laten onderzoeken of het een langhaar drager is. Een mond-swab dat je zelf kunt doen en opstuurt naar het laboratorium en na een paar weken weet je waar je aan toe bent. Een langharige weimaraner is altijd homozygoot en heeft dus altijd twee langhaar genen (l/l )Nu heb ik voor mijn k-nest mijn kortharige reu, Tiko met mijn kortharige teef Maxim gekruist. Die beide honden zijn drager van het langhaar gen. Ze hebben dus allebei K/l; een korthaar en een langhaar gen. Voor dit nest is er statisch gezien 25% kans op pups met korte haren en K/K genen, 50% kans op pups met korte haren maar heterozygoot voor het langhaar gen, dus K/l en 25% kans op pups met lange haren en dus l/l. En daarom is het mij te doen!
In dit nest kon ik direct na de geboorte zien dat er drie korthaartjes (K/K) bij zaten. Bij de andere was het moeilijk te zien maar de vachten waren wel heel veel zachter, dus dat zijn dan óf langhaartjes óf kortharige honden met een langhaar gen. Na ongeveer twee weken zie je duidelijk verschil tussen de korthaartjes die drager zijn en de echte langhaar weimaraners, twee reutjes, en twee teefjes! Daar ben ik echt enorm blij mee.
Ik heb dit gedaan omdat het voordelen voor de langhaar fokkerij heeft! Het is namelijk een vergroting van de variatie binnen die genenpool. In Nederland mag je geen langhaar weimaraner met een korthaar kruisen, en de langhaar genenpool is vrij beperkt. In Zweden, Engeland, Amerika, Australië en nog wat andere landen mag dat wel. Men gaat daar uit van één ras, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Duitse Staande Korthaar en de Duitse Staande Langhaar (een ander ras). Bij de Sint-Bernard hond mogen de verschillende haar varieteiten wél met elkaar gekruist worden; soms worden er kortharen en soms langharen geboren. En zo werkt dat bij meer rassen in Nederland. De genenpool van de weimaraner langhaar is klein en nieuw genetisch materiaal zal goed zijn voor de genetische diversiteit, en dus voor de gezondheid van het ras.
Niet alleen de langhaar genenpool profiteert, de vachten van de kortharen worden er beter van, dichter behaard en dus hebben ze het minder snel koud, gaan gemakkelijker door ruw terrein, bramen en brandnetels en dergelijke en ze zwemmen ze makkelijker. Ook heb je minder kans op kapot geslagen staarten, een probleem dat zich, als het zich eenmaal voordoet heel moeilijk te verhelpen is en dan vaak uitloopt op couperen van de staart. In Duitsland zijn ze, na lang de langharen volledig uitgesloten te hebben van de fokkerij, beetje bij beetje de langharen weer in gaan kruisen. Zie: Weimaraner ways by Virginia Alexander; blz 99: “Historically, the longhaired trait occurred in the Weimaraner long before its recognition in 1896. Initially excluded from the studbook, the German Weimaraner Club changed this policy in 1935. According to Helen Schulz (WCA liaison to Germany for many years) the decision was influenced, in part, by several negative traits that began appearing in the weimaraners in which all of the modefiers linked with the longhaired recessive genes had been eliminated; (a) the coat was very short, sparse and brittle; (b) the sparse coat provided little protection from cold, insect bites and injuries while hunting; and (c) the skin was more sensitive to allergies. The most disturbing problem, however, was a high incidence of thyroid deficiency, which appeared to have been genetically linked with the shorthaired coat. Therefore, the Germans decided to stop trying to eliminate the longhaired trait from the breed and to accept longhaired weimaraners in the studbook”.
In een tijd waarin gezondheid, genetisch onderzoek en fokken binnen een gesloten populatie volop in de aandacht staan, een tijd waarin bij verschillende rashonden noodzakelijkerwijs andere rassen in gekruist (gaan) worden omdat de genenpool zo verarmt is dat het niet meer mogelijk is om te fokken beneden een 30% COI (coefficient of inbreeding) waarde, moeten wij bij de weimaraners waken voor verarming van de genenpool! Elk pakketje genen dat verloren gaat uit de genenpool is voorgoed verloren! Gelukkig wordt de wereld telkens kleiner en de mens toch telkens wijzer.
Nu ben ik dus op zoek naar eigenaars die met hun langhaar teefje of reutje willen gaan fokker, anders is het allemaal voor nix geweest! Natuurlijk zal ik daarbij alle steun geven die nodig is! Of misschien blijft er wel eentje. Ik vind ze helemaal geweldig en ben zwaar verliefd!
