Vorige week zaterdag voor het eerst met Tiko en Gus naar de renbaan in Lelystad geweest. Dat vonden ze alle twee geweldig! Voor de eerste keren start je dan gewoon ergens midden op de baan, eerst maar eens kijken of ze achter het Haas aan gaan, een stukje namaak bont aan een touwtje. Dat wordt dan rond de baan getrokken. Nou, doordat weimaraners het geweldig vinden om te jagen, ergens achteraan te racen wat snel beweegt, gingen ze als een speer!
De volgende dag had ik een oefenzweet spoor met Gus, bij Machteld van der Linden. Zelf dacht ik, die zal nog wel moe zijn van het racen maar dat bleek niet zo te zijn. Deze keer was het met echt reeën bloed en dat ruiken ze. Het was een spoor dat Machteld de dag ervoor, uitgelegd had. Ik liet Gus ruiken aan het wondbed, en hij nam echt een sprong in de goede richting en hop, er op! Echt; hij heeft het spoor, zonder de verleiding in te gaan, achter elkaar uitgelopen. Heerlijk als het zo goed gaat!
Woensdag heb ik met een vriendin en haar jonge langhaar getraind voor de Duitse proeven. Die proeven gaan, naar verwachting, van het najaar wel gewoon door. Dus ik had een dik konijn en een jong vosje om te trainen. Tiko heb ik ook meegenomen maar dat doe ik niet meer, das een beetje te veel van het goede, of hij moet in de auto blijven, en daar ben ik, ook al is het s’avonds, niet zo een voorstander van. Eerst even over water met de rubber eend, jammer genoeg had ik geen echte eenden meer in de vriezer. Maar twee soorten wild op een avond is ook wel genoeg. Konijntje ging bij ze alle drie super. En met de vos hebben we een sleep spoortje gedaan. Alle drie liepen ze dat supergoed uit maar bij het vosje aangekomen staken ze de middelvinger op, hahaha. Dat had ik van Gus en Yinx wel verwacht, maar Tiko weigerde ook pertinent om de vos te apporteren…terwijl hij dat altijd wel deed. Maar we hebben die jongen honden wel zover gekregen dat ze hem oppakten en meenamen, dus het begin is er. En mijn vriendin heeft echt supermooie foto’s gemaakt!
Gisteren weer naar de renbaan met de jongens! Wat een super weimpies heb ik! Ik ben er trots op! Deze keer hebben we ze vanuit de starthokjes laten starten, dan krijg je ook een ronde-tijd. En daar mag ik trots op zijn, de tweede keer dat ze liepen waren ze zelfs sneller dan de eerste ronde! En supermooie foto’s van Sonja Koning en van Marja Kupers.
