Meneertje Gus begint de lol van het apporteren in te zien. En dat dummy’s leuk zijn. Hij begon bij de wandeling allerlei dingen mee te nemen, stokjes, eikels en mais kolven en bladeren. Isis die loopt altijd met een balletje omdat ze anders poep eet, en daar is dit de perfecte remedie tegen. Als ze dat balletje los liet had Gus het direct van haar ingepikt. Dus nu mag hij af en toe met de dummy lopen. Ik heb een iets grotere, nu, dan die die ik meegegeven heb aan de pups, daarmee train ik ook in de grote honden ren. En nu mag hij, als de andere honden druk zijn met iets anders, af en toe dus een apportje in het bos doen. Honden leren plaats gerelateerd, dus in het bos is alles anders dan hier binnen of op de straat. Maar Gus leert nu wel hoe hij de dummy moet hanteren, niet als een sigaar op tillen maar in het midden op pakken. Ik neem de dummy nog niet te vaak mee, want het moet wel een ‘treat’ blijven voor hem! Verder heeft het het commando Zit nu goed begrepen, dat doet hij overal en zonder dat ik een gebaar met mijn hand met een brokje er in maak. Het verschil mat het Kom voor en het Naast, daar snapt hij nog niets van, daar moet ik een gebaar bij maken. Net als het Staan commando. Maar daar maak ik nu een begin mee, ik geef het commando, zonder gebaar/brokje, en als hij dat dan toevallig gaat staan…na een tijdje gezeten te hebben en gekeken te hebben naar mij, dan krijgt hij, DIREKT, dat snoepje in zijn mond.
