In 2003 heb ik mijn eerste nest weimaraner kortharen gefokt met Zoey Vom Reinhardswald en Troy Van De Runnenburgh. Daar kwamen maar drie pups uit en naar aanleiding daarvan ben ik gaan onderzoeken waar dat aan zou kunnen liggen. Ik ben naar lezingen gegaan over inteelt, heb fokkers-dagen meegemaakt en cursussen gevolgd op het gebied van Populatie genetica en heb haar inteelt berekent met behulp van de site van weimaranerpedigrees. Die bleek ontzettend hoog te zijn, alsof ze uit een broer x zus combinatie was gefokt. Mijn volgende nest was met Zoey en Vidar; Classic Dreams Talk Of The Town, een reu die in Zweden gefokt was, en die een langhaar-gen droeg. De pups hadden een ontzettend lage inteelt coëfficiënt volgens de berekeningen over 10 generaties, omdat de ouderdieren totaal niet aan elkaar verwant zijn. Daar is onder andere mijn Ko; Felisin’s Paper Birch, uit gekomen, ook een drager van het langhaar-gen. Toen ben ik op zoek gegaan naar een teefje om met hem verder te fokken en dan het liefst óók een langhaar-drager. Die vond ik in Litouwen bij een fokster die een nest had gefokt uit een Australische teef en een Poolse reu die weer uit een Duitse en een Amerikaanse veldwerkhond kwam. Pepper; Rylio Bewitched By Delight was niet alleen drager van het langhaar-gen maar ook van PED (ik heb haar, toen die DNA test in 2024 uit kwam, nog net vóór haar overlijden, op 16 jarige leeftijd, kunnen testen) Ze heeft met Ko negen pups op de wereld gezet waarvan ik een teefje heb gehouden; Maxim; Felisin’s Glorious Grey. Helaas geen langhaartjes. Voor Maxim ben ik toen op zoek gegaan naar een leuke reu die langhaar drager is. Dat is Tiko geworden; Game Point Thunder, gefokt in Estland, totaal onverwant aan Maxim en drager van het langhaar-gen. Maxim heeft 37 pups gegeven uit drie reuen, 5 pups zijn echte langhaartjes. Gus, zijn broertje Kjell en de zusjes Puck, Hydra en mijn Bicha. Maar van de 37 pups is gebleken dat er 4 epileptische aanvallen hebben. Die vier honden heb ik niet alleen Embark laten testen maar ook op PED; alle vier zijn ze drager, net als hun moeder Maxim en grootmoeder Pepper.
Uit het Felisin’s K-nest (Tiko x Maxim) zijn er met drie teefjes gefokt, die drie teefjes hebben samen 60 gezonde pups gekregen.
Ik heb mijn laatste twee nesten a 17 pups, DNA laten testen bij Embark maar aangezien er geen genetische test bestaat om epilepsie te detecteren is dat niet naar boven gekomen. Sinds kort is er dan die DNA test op de markt gekomen bij Laboklin en Combibreed die op PED controleert. Met financiële steun van de vereniging Weimarse Staande Hond heb ik toen mijn Pepper, Tiko, Maxim, Gus en Bicha laten testen op Paroxismale Exercise-induced Dyskinesia. Dat is een neurologische aandoening, gerelateerd aan epilepsie, die zich uit met aanvallen na inspanning. De hond wankelt en gebruikt zijn achterhand niet goed, soms valt hij om en staat weer op, dat duurt 10 minuten a 1 uur. Je hebt ‘vrije’ honden, ‘dragers’ en ‘lijders’. Bij dragers komt een erfelijke aandoening niet tot uiting. De hond wordt niet ziek, maar kan dat gen wel doorgeven. En kennelijk als de hond drager is heeft hij meer kans op epilepsie.
Ondertussen ben ik met Bicha gaan trainen en ze bleek een geweldige apporteur te zijn. Ze doet dat vreselijk graag, en dat is een uitzonderlijk goede eigenschap. Buiten haar andere goede eigenschappen heeft ze een hele lage inteelt coëfficiënt, dat wil zeggen dat ze heel veel verschillende genen bij zich draagt.(hoe minder DEZELFDE voorouders er in de stamboom zitten, hoe meer genen-variëteit de hond bij zich draagt dus hoe lager de COI) Wat ook heel belangrijk is Bicha zal veel genetisch materiaal doorgeven dat niet verwant is aan de genen-pool van de langhaar populatie, omdat ze uit twee kortharen is gefokt; wat heel waardevol is voor die, toch al kleine, populatie.
Ik ben er vast van overtuigt dat een hond die ‘vrij’ is op het PED-gen ook geen epilepsie zal krijgen. Na overleg met dr. Mandigers (specialist op het gebied van neurologische ziekten) heb ik de beslissing genomen om met haar te fokken, zodat haar genen niet verloren gaan. Op advies van dr. Mandigers heb ik een zeer onverwante reu gezocht en gevonden die voor alle DNA testen negatief is, een bijzonder lage COI heeft en bovendien ook veel kortharen in zijn lijn heeft waardoor ook zijn genen niet verwant zijn aan de langhaar populatie, hij heeft een lage mean-kinship. Ik heb een Embark test voor hem aangekocht zodat we de COI van de aanstaande pups konden laten bepalen via de Pair Predictor van Embark. Al het bovenstaande wil natuurlijk zeggen dat ik graag zie dat er ook met de pups uit deze combinatie gefokt gaat worden, anders is alles voor niets geweest. Dus als er een nestje ligt, gefokt volgens de reglementen van de Raad van Beheer of van de Belgische Kennelclub; Koninklijke Maatschappij Sint-Hubertus, uit een kind van Bicha en Jack, zal ik een ‘premie’ geven aan de eigenaar van de reu of teef die dit nestje veroorzaakt heeft. Een en ander wordt netjes gespecificeerd in de verkoopovereenkomst.
Mochten er vragen zijn; kom maar op! Ik fok al 23 jaar weimaraners, dit is mijn 14 de nest; 100 pups op de wereld gezet. Heb me verdiept inzake het fokken, over populatie genetica, inteelt coëfficiënten, hoe die berekent worden en gezondheids-en DNA testen. Ik geeft graag antwoord op alle vragen.
