Alweer twee maanden voorbij gevlogen! Naar Engeland geweest, Brighton om precies te zijn, waar mijn tweede kleinkind geboren is, heb daar twee weken gebakerd. Superleuk om mee te mogen maken. De hondjes waren bij Arthur, mijn jongste zoon, te logeren. Ik heb ze wel gemist maar ze hebben het heel goed gehad want toen ik terug kwam hebben ze zo een beetje drie dagen achter elkaar geslapen! Die hebben hun beweging wel gehad geloof ik. Zelf houd ik ze vrij rustig, ook omdat Bicha nog vrij jong is, haar botten zijn nog niet volledig uitgegroeid. Ik werk natuurlijk ook alle ochtenden, en de maandag en de dinsdag middag. Ze zit dan gerust 4 uurtjes in de morgens en twee uurtjes s’middags in de bench, en slaapt. Rust en regelmaat is goed voor een jonge hond! De maandag avond heb ik jachthonden training met Bicha, dan is ze de dinsdag helemaal afgepeigerd. En ik ook, trouwens. Ze doet het echt helemaal super, gaat blind over water en apporteert alles als een speer….. volle galop heen, en vol gas met dummy terug. Detail; ze gooit dan wel de dummy tussen mijn benen op de grond. Maar ze wil zooooo graag apporteren dat ze tussendoor gewoon niet te houden is… dus haar steadyness is ver te zoeken.

Op de vrijdag heb ik een MAP training met Gus, die had er de eerste paar keren helemaal geen zin in, dummy’s zijn niet zijn favoriet. Maar gisteren ging het gewoon supergoed, want, we hebben met wild getraind. En dan vandaag met de jongens en Bicha naar de renbaan. Bicha natuurlijk in alle staten….ze mag alleen een kort, recht stukje lopen, want de baan rond, dat zal ze ook zeker wel kunnen, en ik denk en verwacht dat ze zelfs sneller is dan Tiko, maar ook hier weer, de botten zijn nog niet uitgegroeid, en in de bochten komt er enorme kracht op te staan, dus… voorlopig maar een recht stukje en haar laten wennen aan het start-hok-gebeuren. Vanochtend was ze er niet in te krijgen, net als Gus de eerste paar keren stond ze er achterstevoren in, toen ben ik naar de voorkant gelopen en draaide ze toch weer om en tegelijk vertrok het haas en ging de klep open. De tweede keer ging wel veel beter en wachtte ze netjes tot die klep open ging zonder te draaien. De heren gingen ook als een speer! Tiko heeft zijn persoonlijk record met een paar honderdsten seconden verbeterd, ze moeten vast een beetje lachen om mij, haha, 29,21 seconden over 350 meter is natuurlijk superlangzaam voor een windhond…..
