Dit was een volle dag in het veld dus ik heb de hele grijze familie meegenomen in mijn honden vehikel. Maxim, Tiko en Gus hebben daar totaal geen problemen mee, ze zijn rustig in de auto, maar Bicha, ho maar! Die had er sowieso vreselijk veel zin in! Denk dat ze, zodra ze daar uit de auto kwam, de patrijzen-lucht al rook, want ze gedroeg zich bar en boos. Tegen me aan opspringen en rukken aan de riem…. ‘ik wil, ik wil!’
Wat is het dan een opgewonden standje. De laatste dagen heb ik veel met haar geoefend, netjes volgen aan de lijn, gaan zitten naast me, blijven zitten terwijl ik een dummy weg gooi en weer zelf ophaal, netje recht voorkomen. Nou, dat was ze helemaal vergeten. Terug bij af!
Er was veel belangstelling, allemaal weimaraner kortharen met hun baasjes. Het weer was geweldig. Tegenwoordig ben ik al blij als het niet regent maar dit sloeg werkelijk alles, zonovergoten velden, een licht briesje en niet te koud! Bovendien waren Dalva en Waldi, dochter van Gus er ook, dus die hebben we samen uitgebreid op de foto gezet! Nadat Jan de Bruyne ons het een en andere vertelde over het werk vóór het schot, over de training van je hondje en de veldwerk wedstrijden, mochten de eerste hondje het veld in. Bicha was als tweede aan de beurt, en ze liep als de brandweer! Ik wandel wel eens met al mijn grijzen in ‘fazantenland’. Daar miegelt het van de fazanten, maar het terrein is vol met bramen, struiken en hoog gras met brandnetels en zooi. Dus een mooie loop over een veld, dat leert ze daar niet. Maar ze worden daar wel fanatiek om vogeltjes te zoeken. Op dit veld ging ze VER, alhoewel ze niet het idee had dat daar vogeltjes te vinden waren, was ze wel aan het jagen! En ze vond het patrijsje, stootte het op en het vloog en verdween over de horizon. Met Bicha er achteraan. Ik floot haar terug, gelukkig kwam ze met een grote boog bij me.
Na de goedverzorgde lunch met soep een broodjes mochten alle hondjes nog eens het veld op, de beste hondjes eerst en de vaak nog jonge en onervaren hondjes later, zodat die extra aandacht en kansen kregen. Er waren supergoede kortharen bij, dat was echt heel mooi om te zien! Zoals sommigen met veel snelheid het veld over gingen…en VER! Prachtig! Het geeft je als fokker een beeld van hoeveel passie een hond/eventueel een fokreu heeft, zo jammer dat er bijna geen langhaar weimaraners werden voorgejaagd. Mooi ook, om te zien dat de meeste hondjes echt ”wakker” zijn geworden van de ochtendloop, in de middag liepen ze veel doelbewuster te zoeken, ging veel verder bij de baas weg….In een geval werd de patrijs zelfs tot ver over het volgende weiland en daarna de weg ‘weg gebracht’. Bicha was ook veel ‘stouter’. Nadat ze de patrijs had gevonden en heel eventjes had voorgestaan, vloog die weg, en zij er achteraan…..en niet terug komen, he, op de fluit.
Het was een prachtige dag; Dankjewel WSH dat ik mocht meedoen en Jan de Bruyne voor de velden, patrijzen en de goede raad. Ik heb genoten van mijn hondje, en zeker ook van de andere honden! Prachtig om te zien, en nu nagenieten van de foto’s en filmpjes die op FaceBook staan. Mijn dank aan Jeremy Duvekot, Magdalena Setta en Wenzela Wassenaar.
